Vorige week schreef ik over de grote
transitiedomeinen: klimaat, milieu, forest, demografie en arbeidsmarkt. Hoewel
deze domeinen alle 5 van vitaal belang zijn voor ons voortbestaan, sluit de
arbeidsmarkt transitie het meest aan op ons lectoraat. Over klimaat - de
gevaren van klimaatverandering - hoeven we het in de week van de klimaattop in
Glasgow niet te hebben. Direct hieraan gerelateerd is de afname van
biodiversiteit, waardoor het milieu waarin we leven en waaruit we ons voeden
gevaarlijk vervuild en/of schaars wordt.
Hoopvoller is de demografische transitie, die spontaan
ontstaat als de welvaart over langere tijd toeneemt. Naarmate een regio
welvarender is, treedt een afname van (kinder)sterfte op, met als gevolg
een toename van jongeren, waarna, met name door de emancipatie die gewoonlijk
volgt op toename van welvaart, het aantal geboortes per moeder/gezin hard gaat
dalen. De bevolkingsgroei komt tot stilstand op een hoger aantal inwoners en is
dus niet oneindig. Berekend is dat als alle landen van de wereld een redelijke
welvaartstand verkrijgen (inclusief emancipatie: volledige toegang tot
onderwijs en banen voor alle vrouwen), er stabiel ongeveer 13 miljard mensen op
de planeet zullen zijn. Dit is echter slechts mogelijk, indien we op een andere
wijze met landbouwgrond omgaan, en dat kan alleen als we massaal veel minder
(of geen) vlees eten en dus stoppen met ontbossing. De forest-transitie laat
zien dat bij welvaart in eerste instantie bossen (en andere natuurgebieden)
worden opgegeven ten gunste van de industrie, urbanisatie en landbouw, om
vervolgens ruimte-innemende bedrijvigheid naar minder welvarende delen te
verplaatsen, waardoor in eigen land de natuur weer de ruimte krijgt (en neemt)
om te verwilderen. Als nergens meer sprake is van "minder welvarend",
kan deze verplaatsing niet, en moeten we dus stoppen met factory farming!
Juist arbeid kan een sleutelrol spelen bij deze 5
vitale transities. Er zijn aanwijzingen dat dit ook juist nu gebeurt. Zo
schrijven Klotz en Bolino (2021) dat mensen in de arbeid graag de connectie met
de natuur willen maken. Sinds de Corona pandemie is er tevens sprake van de
zogenaamde Great Resignation (de grote ontslaggolf), een
totale herbezinning (vooral in de US). Vier factoren leiden hierbij volgens
Klotz (zie Klotz et al., 2021; Sheather et al., 2021) tot het zelf nemen van
ontslag: 1. burn-out, 2. her-evaluatie van de prioriteiten in het leven, 3. de
wens om ook na corona vanuit huis op de zelf gekozen tijd te blijven werken en
4. een combinatie hiervan. De Coronacrisis blijkt dus voor veel werknemers een
moment van reflectie of evaluatie geworden: “Waar sta ik, is dit nu het werk en leven waar
ik achteraf met trots op kan terugkijken”. Corona markeert zo een kantelpunt,
in een proces dat al lang gaande was, met daarin ook “downshiften” op de
carrièreladder, richting minder verantwoordelijkheid. De ILO
(International Labour Organization, onderdeel van de United Nations)
definieert decent work vanuit de Sustainable Development
Goals: werknemers staan als mens in het hart van ontwikkeling naar een toekomst
die inclusief en duurzaam is: jeugd, vrouwen en mannen. Waardigheid,
gelijkheid, een eerlijk inkomen en veilige werkomstandigheden zijn de
kernwaarden.
Dit is minder triviaal dan het wellicht lijkt. Veilige
werkomstandigheden, bijvoorbeeld, zijn zelfs voor een manager of openbaar
bestuurder, juist ook door smart technology, niet meer te garanderen: iedere
stap die gezet wordt, is zichtbaar en er zijn altijd stemmen in veelvoud op
bijvoorbeeld twitter die alles direct uitvergroten, met je oneens zijn en via
dreiging (terreur) krachtig mee trachten te sturen. Ook in bedrijven zijn
zoveel regeltjes en potentiële bedreigingen, dat afwijken van de norm enerzijds
uiterst welkom is en tegelijkertijd totaal niet acceptabel. Hierdoor worden
creatieve en krachtige managers gemangeld. Het managen van een bedrijf of
land staat verder af van decent work dan ooit, waardoor veel (ex-)managers via
de Great Resignation “downshiften” naar b.v. koerierswerk en zo
ontsnappen aan alle (onfatsoenlijke) aanvallen op de persoonlijke integriteit.
Als je dan echter per seconde wordt gevolgd met "slimme" tracking
& tracing-technologie, wordt het van kwaad tot erger (volgende week deel
3).
Klotz, A. C., & Bolino, M. C. (2021). Bringing the
great outdoors into the workplace: The energizing effect of biophilic work
design. Academy of Management Review, 46(2), 231-251.
Klotz, A. C., Swider, B. W., Shao, Y., & Prengler,
M. K. (2021). The paths from insider to outsider: A review of employee exit
transitions. Human Resource Management, 60(1), 119-144.
Sheather, J., & Slattery, D. (2021). The great resignation—how do we support and retain staff already stretched to their limit?. bmj, 375.
Een dag in de week fietskoerier lijkt me heerlijk.
BeantwoordenVerwijderen