Niet hetgeen ik verwachtte: Somebody out There?!
In het prachtige nieuwe boek van Carlos Ruis Zafon
(het labyrint der geesten) lees ik "vanaf een bepaald punt in het leven
ligt de toekomst van een mens onveranderlijk in het verleden". Ik denk aan
de ouderdom, en besef dat de waarheid van deze zin ligt in het geleidelijke:
pas als er helemaal niets meer te kiezen valt is het absoluut, daarvoor raakt
slechts het aantal alternatieve scenario's meer en meer beperkt. En zolang er
leven is, is er tenminste enige keuzeruimte...
Mijn dochter Deborah levert vandaag haar tweede
popalbum af, Somebody out There?! Een éénvrouwsrockopera in het Engels en
Frans. Hoewel, anders dan bij haar debuutalbum, heeft Deborah hier en daar
gastmuzikanten ingezet. Somebody (somebodies) out there! De kracht van de jeugd
is dat je volop je geschiedenis schrijft, en er nog zoveel mogelijke scenario's
zijn. Er is nog iets van een tabula rasa, een onbeschreven blad. Waarom gaan
dingen zoals ze gaan, zijn dingen zoals ze zijn? Voor ouderen liggen de
antwoorden op waarom zaken gaan zoals ze gaan (de toekomst) vaak in het
verleden, voor de jongeren ligt de toekomst "out there?!". En juist
omdat iedereen - oud en jong - de oorzaak van het heden in de toekomst of
minimaal het heden zoekt, is dit zo inspirerend! 13 nieuwe songs, waarvan
er al 4 als videoclip op YouTube zijn gepost sinds afgelopen december.
Is er iemand buiten? Oh nee, dit is niet degene die ik
verwachte.... Hoe kan het ook anders, ik vind het een prachtig album,
maar luister zelf.
Prachtig Deborah!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten