Valt het u ook op? Overal gevraagd en
vooral ongevraagd en vanuit communicatieaspect volkomen ongepaste vragen en/of
advies. Het begon mij op te vallen bij de drogist bij het afrekenen van
xylometazoline, beter bekend als Neusspray. De mevrouw vroeg of ik nog advies
wilde hebben. Toen ik zei dat dat niet nodig was, dat ik de bijsluiter wel zou
lezen, kreeg ik alsnog te horen dat ik het middel niet langer dan 1 week
aaneengesloten mocht gebruiken. Dat is inmiddels jaren geleden. Zojuist werd ik
gebeld door een mevrouw van de energiewacht, om een afspraak te maken in het
kader van ons onderhoudsabonnement. Een monteur zal onze CV verwarmingsketel na
komen kijken. Nadat ik datum en tijd heb afgesproken en wil ophangen, vraagt ze
me enigszins schamper of ik me goed voel. Even denk ik opgewekt dat het fijn is
dat de nieuwe generatie veel meer interesse toont in het wel en wee van
cliënten. Net als ik van wal wil steken en gaan vertellen over mijn herstel van
een hernia, voegt ze toe dat ze dit “alleen maar” vraagt in het kader van
Corona.
In eerste instantie weet ik nooit zo goed ad rem te
reageren, ik besef al snel dat ik niet had hoeven vragen naar haar gezondheid,
dat het alleen was om te controleren of de monteurs veilig zouden zijn. Enkele
jaren geleden, nadat ik bij de drogist angstig begon te worden voor de
kassamedewerkers die met een strengheid alsof ze volleerde ouderwetse
dorpsdokters waren die mij moesten behoeden vanuit hun Eed van Hippocrates voor
overmedicatie met de Neusspray, besloot ik een gesprekje aan te gaan. Goh,
dacht ik, dan kunnen ze hun geleerdheid kwijt. Dus toen ik weer de vraag kreeg
of ik nog vragen had over het middel, en net voordat het boos klinkende en
ondertussen behoorlijk beangstigende “niet langer dan 1 week aaneengesloten gebruiken”
klonk, besloot ik dapper te zijn. “Ja ik heb een vraag. Hoe zit het met het
gebruik bij otitis media, kunt u daar iets over vertellen?” Natuurlijk had ik
eerst opgezocht dat Xylometazoline verlichting kon bieden door het doen slinken
van de slijmvliezen bij 3 ontstekingen: neusverkoudheid (rinitis), middenoor
ontsteking (otitis media) en bijholteontsteking (sinusitis). Een leuk gesprek,
waarin de “dokter” haar geleerdheid kon laten zien, bleef achterwege, en
ongemakkelijk werd ik verwezen naar mijn huisarts, met als toevoeging beslist
niet langer dan één week aaneengesloten gebruiken. Het klonk nu nog
dreigender...
Ik druip af en draaf door. Wat een gekke wereld!
Disclaimers op van alles, van sigarettenverpakking, medicijnen, tot op diensten
en producten van banken, maar niet op de Staatsloterij, terwijl massa’s mensen
met een laag inkomen daar hun gokjes wagen met als gevolg nog minder
bestedingsruimte. Verplichte ongevraagde adviezen die de communicatie tussen
medewerkers en cliënten letterlijk verzieken, ons allemaal isoleren tot
functies en handelswaar in plaats van mensen, want de economie moet vooral
doordraaien. Hoe leg ik mijn dochter van 11 dit allemaal uit? We moeten
anderhalve meter uit elkaar blijven, behalve in het vliegtuig, want dat kan
economisch niet uit en die dingen helpen onze wereld toch zo comfortabel naar
de klote. “Maar papa, het Coronavirus is toch ook waarschijnlijk per vliegtuig
gearriveerd.” “Vraag maar aan de mevrouw van de drogisterij, of aan de mevrouw
van de energiewacht!“ Schaalvergroting leidt tot enorm veel copy-paste, denk
ik, maar hoe leg je dat aan een 11 jarige uit?
Bekend verhaal bij de IT-service desk. Je belt op en vertelt dat je opnieuw hebt opgestart en de kabels gecontroleerd. Maar vrije invoer kennen ze niet, dus lopen het lijstje af: “Heeft u al opnieuw opgestart, heeft u de kabels gecontroleerd...?”
BeantwoordenVerwijderenIk heb wel eens gelezen dat communiceren ‘zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten’ is.
Mooi voorbeeld, mooi omschreven!
BeantwoordenVerwijderen