Afgelopen
maandag wees Willemien Vreugdenhil (kwartiermaker Citydeal Impact Ondernemen
bij Ministerie van BZK) me er bij toeval op, ik had er nog nooit van gehoord: de IDG’s, ofwel Inner Development
Goals. Hoewel dit initiatief op iedere respectabele universiteit op de
wereld had moeten ontstaan, ging ik er van uit dat het nog wel een jaar of 10
zou duren eer we de focus op onszelf als mensen zouden zetten in plaats van
telkens harder op externe technologische oplossingen te gaan inzetten om de
grote problemen aan te pakken. Maar het initiatief is er, en ook al in verbinding
met universiteiten als Harvard en Oxford. Ik vind het echt een prachtig
initiatief! Wat is het?
Naast
de in 2015 door de VN geformuleerde Sustainable Development Goals om mondiaal
in 2030 een duurzame wereld te hebben - geen armoede meer, goed onderwijs voor
iedereen, etc. – ontstonden vanaf 2019 in Zweden de IDG’s, een aanvullend
initiatief, noodzakelijk geacht om de 17 SDG’s te kunnen halen. Idee achter het
initiatief is dat we in de (dominante) westerse wereld de laatste eeuwen de
grote problemen vooral technologisch zijn gaan “oplossen”, en dat deze
oplossingsrichting zelf een groot deel van die problemen zijn geworden.
Technocratisch hebben we de grens bereikt van hoe we extern onze klimaat-,
diversiteit- en voortbestaan problemen op de planeet kunnen aanpakken. In de film op de website van innerdevelopmentgoals.org horen we dat “at the core we are the problem. The
way that we’re acting in the world, and the way that we are solving problems is
the problem” (Erik Fernholm, oprichter en directeur van het Zweedse
29k).
Het
echte probleem zijn wij dus zelf, zo wordt in dezelfde film op de IDG-site
gesteld: egoïsme, hebzucht en apathie. Door onze fixatie op externe oplossingen
– technocratie, zijn we onze innerlijke capaciteiten om de (globale) problemen
aan te pakken gaan negeren. Voor welbevinden en mentale gezondheid kijken we
steeds meer ook naar externe oplossingen, nieuwe technologieën, maar die
brengen ons vooral verder weg van onze Inner Development Goals. De groep achter
IDG heeft ondertussen in samenwerking met een internationaal team een raamwerk
ontwikkeld dat het werken aan de VN SDG’s kan bevorderen. Het bestaat uit 5
categorieën – 1. Zijn (relatie tot jezelf/goed in je vel zitten), 2. Denken
(cognitieve vaardigheden), 3. Relateren (geven om zowel de anderen als de
wereld), 4. Samenwerken (sociale vaardigheden) en 5. Praktiseren (moed,
creativiteit, optimisme en doorzettingsvermogen) – met bij elkaar 23 skills en
eigenschappen waarin mensen zich kunnen ontwikkelen.
Dit is
in mijn ogen een heel belangrijk initiatief, omdat de VN SDG’s nog steeds de
deur wagenwijd openzet voor nog meer technologie, zonder de noodzaak dat we
iets aan ons eigen gedrag en wat daaronder ligt te doen. In de afgelopen jaren
ben ik er in mijn werk van overtuigd geraakt dat juist daar het probleem ligt:
wij gedragen ons als rupsjes-nooit-genoeg in never-ending-land en
gaan er massaal vanuit dat uit de wetenschappelijke en technologische
laboratoria door middel van nieuwe technologieën de oplossingen komen om de
schadelijke gevolgen van dat gedrag beheersbaar te maken. Maar, zoals mijn
collega Attila Németh (lector Modelleren van Maatschappelijke Impact) zo
treffend stelt, als je een overstroming hebt, is dat een probleem. Als je
vervolgens een dijk bouwt los je dat probleem wellicht op, totdat er een
dijkdoorbraak plaatsvindt. Dan heb je een groot probleem. Als
je de dijk vervolgens nog hoger bouwt, vanwege het steeds verder stijgende
water, dan heb je een geweldig probleem opgelost, totdat ook die dijk
doorbreekt, want dan heb je een ontzettend groot probleem.
Echte
oplossingen moeten we niet enkel buiten onszelf zoeken, maar vooral binnen
onszelf. Daar is veel te weinig aandacht op gericht, en juist doordat al het
onderzoek vooral extern bekostigd moet worden, en gericht moet zijn op
uitdagingen van ondernemingen, zijn we beslist niet vanzelfsprekend gericht op
de IDG’s. Juist een psychologische faculteit zou zich hierop moeten richten,
gedragsverandering, kennisoverdracht en inzicht verhogen. Want we hoeven niet
de toekomst te lijf te gaan als ofwel (onheil) profeten (het gaat mis!) of
tovenaars (we vinden wel een technologische oplossing). Daarin zit weer dat
dualisme, waar-onwaar, nieuws-fakenieuws. De waarheid en onze kansen liggen in
integratie, en de IDG’s vormen een geweldig begin!
Interesting. Weer naar introspectie, mooie aanvulling oo de technologische middelen.
BeantwoordenVerwijderenKreinin, H., Aigner, E. From “Decent work and economic growth” to “Sustainable work and economic degrowth”: a new framework for SDG 8. Empirica 49, 281–311 (2022). https://doi.org/10.1007/s10663-021-09526-5
BeantwoordenVerwijderenstelt dat de 'groene groei' uit de SDGs helemaal niet sustainable is en dat je naar 'degrowth' moet, een soort krimp.
"degreed or degrade" (zonder hebzucht te minderen kun je leefbaarheid planeet snel helemaal afschrijven) zou ik er aan toe willen voegen.
Ik zie in de lijst van de INNER Development Goals o.a. "Self-awareness; Ability to be in reflective contact with own thoughts, feelings and desires; having a realistic self-image and ability to regulate oneself." waar hebzucht denk ik o.a. onder past. En misschien valt er wel meer in de IDGs terug te vinden van de 7 hoofdzonden. Pas wanneer we massaal met onze hebzucht aan de slag gaan, gaan we invloed van BIG GREED (BIG TECH, BIG OIL, BIG AGRO, etc.) doorzien en kunnen we er wat aan doen.
Degrowth is een interessant thema! En idd, SDG op zich is minder sustainable dan het lijkt. Mooie reactie, dank!
BeantwoordenVerwijderenWellicht zijn de SDG's al verouderd....
Verwijderen