ONTWIKKELINGSHULP voor het rijke westen!

Soms is iets niet ingewikkeld, als je maar een beetje afstand neemt. Als je ergens bovenop zit, of midden in, is het praktisch ondenkbaar hoe het zou zijn als je van een afstand er naar kijkt. Dat geldt bijvoorbeeld ook als je iets heel graag wilt en daar heel hard voor werkt, bijvoorbeeld succes in sport, of toegelaten worden tot die prestigieuze opleiding, of dat geweldige filmcontract. Of de aandacht van die leuke meid, of knaap. Als het dan om toevallige redenen allemaal anders loopt, kan het lastig zijn om de draad op te pakken en andere van de vele mogelijkheden te gaan exploreren. Veerkracht, of resilience? Zeker is dat een mens op sommige momenten veel meer veerkracht heeft dan op andere momenten. Timing is everything. Geluk (of pech) speelt altijd mee. Alles is cyclisch, als je toevallig op een zeer slecht moment een droom in duigen ziet gaan…

Het is gek, maar we praten makkelijker over het eind van de mensheid, dan over stoppen met het internet, of stoppen met automobiliteit. In onze ontwikkelde “eerste” wereld, weten we eigenlijk wel, dat juist wij ontwikkelingshulp nodig hebben. Wij zijn “blind” overgeleverd aan technologische “vooruitgang”, die we ondertussen tegen beter weten in blijven zien als dé weg naar een hemel op aarde! Met man en macht zijn wij bezig 24/7 in alle denkbare richtingen nieuwe technologieën op de markt te brengen, liefst digitaal, want dan kunnen ze direct worden doorontwikkeld op kosten (en met data) van, ondertussen, de hele wereldbevolking. Een even slim, als desastreus verdienmodel: via continu “verbeteren”- updates – “obsolescence” (veroudering) creëren. Wegverbredingen leiden uiteindelijk onherroepelijk tot meer verkeer, meer gemak tot meer ongemak, meer technologie tot minder ecologie, en continu ontwikkelen tot fatale ontwikkelachterstand van veel leven op onze planeet. Pandora’s Box: alles (pan) geven (dora) is alles nemen (bezeten), een nachtmerrie, waar de oude Grieken voor waarschuwden. Helemaal niet ingewikkeld!

Toch kunnen we ons het eenvoudige niet meer voorstellen: evenwicht herstellen door zaken weg te nemen, in plaats van toe te voegen (dora). OK, we weten het dus, de voorsprong die onze “Verlichte” voorouders dachten op te bouwen, met gaven als overal stromend water, automobiliteit, en controle over de landbouw (zoals kunstmest waarmee grond onafhankelijk van haar eigen biotoop verbouwd kon worden), is een nachtmerrie gebleken (een achterstand). Wij stevenen af op een onleefbare wereld, maar we houden vol. Onze voorouders legden hun gaven (inclusief overtuigingen) op aan de volkeren van de wereld, als koopmannen met in het kielzog de ingenieurs en dominees, ongetwijfeld vaak uit naastenliefde, omdat ze niet konden overzien wat de gevolgen zouden zijn. Ontwikkelingshulp? Hoe meer snelwegen, hoe meer verkeer. Hoe meer ontwikkelingshulp, hoe meer je zelf ontwikkelingsbehoeftig wordt. Pandora!

Wij, moderne wereldburgers, zijn degenen die ontwikkelingshulp nodig hebben. De enkele volkeren die nog volledig ecologisch volhoudbaar leven, zouden langzaamaan onze leermeesters moeten worden, opdat BigTech bedrijven ophouden onze toekomst te bepalen. De wereldleiders in de leer. Elon Musk en Biden die na een quarantaine van een paar maanden (eerst verstillen en vertragen, en bovendien geen gevaarlijke ziektes meenemen) in de leer gaan bij bijvoorbeeld echte aboriginals, of bij een oervolk dat verzamelt en jaagt.

Onvoorstelbaar? Stel je voor, volgende week dinsdag gaat het internet uit de lucht, voorgoed. Iedereen krijgt vanaf dan een jaar de tijd om belangrijke data die nog 2 jaar aanwezig blijft in de talloze datacentra te downloaden, en op te slaan op eigen media (papier, CD’s, USB en harddisks). Maatregelen volgen, zoals over 5 jaar is de maximale afstand tussen werk en wonen 25 km. Liefst gaat iedereen land verbouwen, samen. Automobiliteit wordt gelimiteerd tot maximaal 50 km per dag, en kan gespaard worden tot maximaal 500km per jaar. Drie- en meer baan wegen worden weggehaald en weer natuur. We zullen onszelf volledig opnieuw moeten uitvinden, geleidelijk.

Het kan, net als voor de derde keer uitgeloot worden voor geneeskunde, en uiteindelijk een volstrekt gelukkig mens te zijn geworden in een compleet andere richting. You can’t always get what you want. Erkennen dat wij ontwikkelingshulp nodig hebben, is een eerste stap. Durven wij hulp te vragen, uit te huilen? Help!