Nieuwe werkelijkheid

Het is gek gelopen, de afgelopen 15 jaar. Had ik 15 jaar geleden een eigen kantoor, met eigen boekenkast op het werk, tegenwoordig ben ik ondanks dat ik op de sociale ladder geklommen ben, op het werk zelf een vluchteling geworden. Gisteren ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer een hele dag fysiek op het werk geweest. De aanleiding was tweeërlei: een fysiek (dus niet online) college, en het tegelijkertijd met veel andere Corona maatregelen vervallen van het thuiswerkadvies. Onwennig liep ik om 8:45 het gebouw binnen, wetende dat mijn college pas aan het eind van de middag was. Direct om 9 uur had ik een vergadering, maar op één collega na, was iedereen thuis aan het werk. Ik zocht een lege ruimte, want de kamer waar ik was gaan zitten was ondertussen gevuld met 2 collega’s, die niet perse op mijn Teams-vergaderbijdrage zaten te wachten. Ik zag de collega zitten en dacht er bij te gaan zitten, maar het tegelijkertijd in het echt horen van de stem en op de koptelefoon veel later horen van de collega’s was zo verwarrend, dat ik snel een andere lege kamer zocht. Na een minuut of 10 kwam er iemand, die met (gespeeld) spijtig gezicht vertelde dat ze deze kamer had gereserveerd, dus met mijn laptop en telefoon in de hand en koptelefoon op ging ik verder op speurtocht, ondertussen doorvergaderend.

Na de meeting van 9 tot 10 kwam er één van 10 tot 11, van 11 tot 12, toen even pauze, en toen opnieuw … Alle vergaderingen kwam er minimaal één collega die de ruimte waar ik zat opeiste, die het erg speet, maar wel had gereserveerd en dus ging ik telkens weer op zoek naar een lege ruimte, die er gelukkig genoeg waren. Door dat continu verplaatsen, had ik mijn apparatuur niet bedrijfszeker om me heen staan, kon ik nergens double-tasken, raakte ik met mijn mails en redigeerwerk achterop. Eindelijk kwam het tijdstip van het hoorcollege: GEWELDIG! Echte studenten, niet via Teams ... Na mijn college van 1,5 uur heb ik zeker nog een half uur nagepraat met wat studenten, er waren zoveel vragen. 

Toen ik thuiskwam in de avond, ben ik direct naar bed gegaan. De peer reviews van een artikel voor een Amerikaans tijdschrift moet maar even wachten, net als de drukproef van mijn hoofdstuk in een eveneens Amerikaans boek. Ik was op.

Vanochtend ben ik al heel vroeg begonnen, ik had er zin in, aan de slag in mijn eigen thuiskantoor met mijn eigen computers. Het feit dat ik een blogje schrijf laat zien, dat ik alweer een stuk achterstand heb kunnen inlopen. Tussen de middag, tijdens de wandeling met de hond, bedenk ik deze blog. Er vindt een verplaatsing plaats als gevolg van de moderne communicatietechnieken, die nooit eerder zo duidelijk voelbaar was. Door onder meer het internet, kon de afstand tussen wonen en werken groter worden, konden mensen ook vanuit huis werkzaamheden doen (e-mails beantwoorden, lessen voorbereiden, etc.). Daardoor is het aantal werkplekken van 1 plek per werknemer teruggebracht naar 1 plek per 2 of 3 werknemers. Als alle collega’s van “mijn” academie tegelijk op het werk gaan werken, komen we enorm veel werkplekken tekort. De kantoortuin is zo geboren. Maar door Corona hebben we allemaal weer een eigen kantoor gekregen, met boekenkast, supercomputers, precies door onszelf ingericht in een omgeving waar we ook nog eens (vaak) zelf voor gekozen hebben. 

Zo heeft Saxion dus een kantoor in Oud Aalden, in mijn huis. Mijn lief Victorine, die ondertussen directeur van het Domein Zorg en Welzijn is geworden bij Windesheim, zit overigens één deur verder. Zo grenst Saxion aan Windesheim, en waarschijnlijk via al die andere collega’s die ik gisteren vanuit hun thuiskantoren sprak via Teams, aan zeer veel andere universiteiten, hogescholen, bedrijven en instellingen.

Maar … eigenlijk past de  inrichting (kantoortuinen, etc.) en bv een reserveringssysteem niet meer bij de huidige werkelijkheid. De inrichting op het Hoofdkantoor moet bestaan uit vele kleine ruimte, waar wie het eerst komt mag zitten. De omgeving moet veel aantrekkelijker worden, als een prachtig museum, met zalen voor iedere academie, waar je kan experimenteren in de labs. Want, zeg nu zelf, eigen kantoren zijn voor thuis! Bring in your own device werd met roerend goed niet overal een succes, maar nu wel met onroerend goed, TOP!