Alweer de laatste blog van dit kalenderjaar. Vanochtend namen mijn collega lectoren en ik afscheid van onze directeur, die ik in mijn blogs altijd mijn baas noem, Caroline van de Molen. Van haar kreeg ik het prachtige boek van Rutger Bregman “De meeste mensen deugen”, dat in september 2019 verscheen en waarvan inmiddels al de 14de druk is verschenen. Zo met de kerst op komst en de tweede volledige lock-down als een feit, is dat een heel mooie boodschap.
Mensen raken, zo betoogd Bregman, onder zware omstandigheden niet, zoals vaak gedacht wordt, dat dunne laagje vernis (beschaving) kwijt en vallen terug op het dier dat we van binnen zouden zijn. Integendeel, het blijkt dat mensen juist elkaar veel meer gaan helpen, we zijn onder de oppervlakte, zoals ook ik eerder betoogde, buitengewoon betrouwbaar en genetisch verankerd tot samenwerking. Zo wordt er na bijvoorbeeld een natuurramp (Katrina) in het nieuws continu verslag gedaan van plunderingen, moord en verkrachting, maar blijkt na onderzoek dat dit niet (of zeer uitzonderlijk) aan de orde is geweest. Hetzelfde geldt voor Londen (en Berlijn) na de bombardementen in de tweede wereld oorlog: mensen waren vooral bezig elkaar te helpen weer op te staan. Nassim Taleb noemt dit “anti fragiliteit”. Juist in samenwerking, in wederopbouw, komen we tot ons recht. Techniek, media (nieuws, bijvoorbeeld) en andere verslavingen die ons alle speelruimte om te bouwen, werken en vooral samenwerken uit handen nemen, zijn ondanks de voordelen en bevrediging op de korte termijn, zeker niet behulpzaam op de lange(re) termijn in het benutten van onze potentieel positieve krachten.
Ten diepste zijn wij mooie wezens, en een positief beeld van de mensheid zal zeker helpen onze wereld warmer en meer verbonden te maken. Copy-paste is onbedoeld één van de krachtigste wapens tegen zo’n positief mensbeeld, omdat goedkope herhaling het echt samenwerken en beleven in de weg gaat staan. Tumorcelvorming is bijvoorbeeld ook zo’n korte termijn goedkope copy-paste werkelijkheid, zonder rekenschap te geven van de complexe cellulaire verplichtingen en samenwerkingen die voor het voortbestaan van het organisme op de langere termijn noodzakelijk zijn. Maar de verspreiding van positieve ideeën en kennis, is natuurlijk ook op copy-paste gebaseerd. Net als de verspreiding van leven. Volgend jaar kom ik uitgebreid terug op de verschillen tussen kwalijke en goede copy paste …
Voorlopig wens ik Caroline heel veel succes op haar nieuwe academie, opdat ze het fantastische leiderschap dat wij op de AMA hebben ervaren daar naartoe transformeert, in positieve copy-paste. En alle lezers wens ik fijne kerstdagen, met onze kerstsong, vrij te copy-pasten. Mijn gezin zendt haar liefde voor onder iedere kerstboom! Stay Safe This Christmas en tot het nieuwe jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten